Դեկտեմբերի 8-ից ուղիղ մի շաբաթ մենք եղել ենք Ստամբուլում։ Ճանապարհը շատ երկար ու հոգնեցնող էր՝ 28 ժամ։ Երբ հասանք տեղ, մեզ դիմավորեցին այն մարդիկ, ում տանը մենք այս մեկ շաբաթը պետք է մնայինք։ Ես մնում էի տիկին Թալինի, պարոն Րաֆֆիի, Լորիի և Այքի տանը։ Նրանք շատ հյուրընկալ, կրթված մարդիկ էին, որոնք ինձ շատ դուր եկան։ Երբ արդեն նրանց տանն էի, ես մի քիչ հուզվում էի, կարոտում ծնողներիս, բայց երկու օր անց ամեն ինչ լավ էր։ Նրանք ամեն ինչ անում էին, որ ես ինձ լավ զգայի ու լավ տպավորություններով վերադառնայի Հայաստան։ Առաջին օրը ընտանիքներում մնացինք։ Ես ընտանիքիս հետ գնացել էի զբոսանքի։ Ես տեսա, որ թուրքերը ավելի վաղ են զարդարում քաղաքը, քան մենք։
Երկուշաբթի
Երկուշաբթի օրը մենք գնացինք Կարագյոզյան (Գարակոզեան) վարժարան։ Այնտեղ ծանոթացանք ուսուցիչների հետ։ Ծանոթությունից հետո գնացինք վարժարանի հիմնադիր Տիգրան Էֆէնտի Գարակէօզեանի սենյակ, որտեղ մեզ պատմեցին բարերար-հիմնադրի մասին։ Գնացինք նաև նկարչության և արվեստի դասարան, որտեղ պատմում էին Սարգիս Զապունեանի մասին։Հանդիպման ընթացքում մեզ տվեցին փայտե կտորներ, որպեսզի մենք քաղաք կամ տուն կառուցենք, հետո քանդենք այն և ասենք, թե որն էր քանդելու իմաստը։ Իմ կարծիքով իմաստն այն էր, որ պետք չէ միշտ հետ նայել, պետք է միայն ու միայն նայել առաջ, հաղթահարել ամեն ինչ, ձգտել՝ հասնելու ամեն ինչի ու լինել ժամանակակից։ Հետո մեզ օրապահիկ տվեցին և Կարագյոզյան վարժարանի կողմից նվիրած պայուսակներ։ Մենք դուրս եկանք Ստամբուլով մեր առաջին պտույտին։ Մտանք Թոպկապի պալատ, որտեղ շատ գեղեցիկ բաներ տեսա ու լուսանկարեցի։ Նաև ունեցանք խմբանկար։ Գնացինք նաև Պոլսո պատրիարքարան, որտեղ նույնպես գեղեցիկ իրեր կային, և ես նույնպես լուսանկարեցի։ Մենք մեր երգի ուսուցիչ ընկեր Հասմիկի հետ երգեցինք երգեր։ Հետո էլ վերադարձանք ընտանիքներ, որտեղ ես Լորիի և տիկին Թալինի հետ պատրաստեցի քաղցր պիցցա, որի մեջ կար մաշմելլո, աղի ձողիկներ և Nestle շոկոլադ։ Պատրաստեցինք նաև slimygloop, որը շատ օրիգինալ ստացվեց։
Երեքշաբթի
Երեքշաբթի առավոտյան մենք գնացինք վարժարան։ Վարժարանում երգեցինք մեր սովորած երգերը, պարերգերը։ Դպրոցում նաև թղթերով անիմացիա ստեղծեցինք։ Հետո էլ գնացինք շախմատի դասարան՝ սուդոկուի մրցումի։ Մենք երկու խնդիր լուծեցինք: Ճաշից հետո դուրս եկանք պտույտի։ Առաջինը այցելեցինք Բեշիքթաշի եկեղեցի։ Գեղեցիկ իրեր կային եկեղեցում, որոնք ես լուսանկարեցի։ Հետո գնացինք Դոլմաբահչե պալատ, որն այս ճամփորդության ընթացքում ինձ ամենաշատը դուր եկավ։ Դոլմաբահչեում շատ գեղեցիկ իրեր կային, որոնք ուղղակի հնարավոր չէր չլուսանկարել։ Այնտեղ ներկայացված էին սուլթանի կնոջ, իր և իր մոր սենյակները, որտեղ նրանք հանգստանում էին, ճաշում, քնում և հանրահավաքներ անցկացնում։ Գնացինք նաև թանգարան, որտեղ նույնպես ներկայացված էր սուլթանի տունը։ Հետո գնացինք Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի, որտեղ աղոթեցինք, մոմ վառեցինք, երգեցինք ավետիսներ, երգեր ու հետո գնացինք ճաշակելու նրանց ազգային հացը՝ սիմիթը։ Այն շատ համեղ էր։ Հետո մենք նստեցինք ավտոբուս և վերադարձանք ընտանիքներ։ Ընտանիքում խաղացինք մոնոպոլիա։ Խաղը շատ երկար տևեց, բայց վերջում ես հաղթեցի։
Չորեքշաբթի
Չորեքշաբթի օրը մենք նույնպես եղանք Գարակէօզեան վարժարանում։ Այս անգամ մեր օրվա մեծ մասն անցկացրինք այնտեղ: Երեք ժամ եղանք Զահրատի բանաստեղծությունների վերաբերյալ սեմինարի։ Հետո դուրս եկանք Շիշլիի գերեզմանատուն։ Այնտեղ տեսանք վարժարանի հիմնադիր Տիգրան Էֆէնտի Գարակէօզեանի գերեզմանաքարը և Զահրատի գերեզմանաքարը։ Այդ ընթացքում այնքան խոշոր ու արագ ձյուն էր գալիս, մոտ ցուցամատիս չափ էր ձյան փաթիլի չափը։ Այդպես մրսած գնացինք Mc’donalds: Այնտեղ ճաշեցինք ու կրկին վերադարձանք վարժարան։ Վարժարանում պատրաստեցինք նախակաղանդային ուտեստ Անուշապուրը։ Մենք ծիրանի չիր կտրատեցինք ու հաց թխեցինք։ Ահա այսպես էլ մենք անցկացրեցինք չորեքշաբթին։
Հինգշաբթի
Հինգշաբթի օրը առավոտյան կրկին վարժարանում էինք։ Գնացինք Կենտրոնական դպրոց, որտեղ ժամանել էր մեր ավագ դպրոցի ճամփորդական խումբը։ Քանի որ դպրոցի հենց կողքին եկեղեցի կար, մենք մասնակցեցինք պատարագին։ Այնտեղ աղոթեցինք, մոմ վառեցինք։ Կենտրոնական վարժարանում ճաշելուց հետո մենք այցելեցինք մեծ շուկա։ Այնտեղ գեղեցիկ իրեր կային, բայց մենք ոչինչ չգնեցինք, որովհետև այնտեղ զբոսաշրջիկների համար երեք անգամ թանկ էին վաճառում։ Հետո գնացինք Փարաջանովի թանգարան։ Իսկ հետո վերադարձանք վարժարան՝ երեկույթի։ Այնտեղ երգեցինք, պարեցինք, Զահրատ արտասանեցինք, ուրախացանք։ Նաև եկավ Ձմեռ պապը և մեզ բաժանեցին կոնֆետներ, որոնց վրա թվեր էին գրված, որոնք վիճակահանության ժամանակ հաղթելիս նվերներ էինք ստանալու։ Ես ստացա ականջօղեր, որոնք Հայաստանում տվեցի մայրիկիս։ Եվ ամենավերջում մենք կերանք մեր պատրաստած անուշապուրը։ Այն ինձ այդքան էլ դուր չեկավ, իսկ միակ բանը, որի համը չէր խառնվել ուրիշ համի՝ նուռն էր։ Այսպես էլ անցկացրինք Հինգշաբթին։
Ուրբաթ
Ուրբաթ օրը ժամանեցինք վարժարան։ Վարժարանում եղանք կենսաբանության կաբինետում։ Այնտեղ ուսումնասիրեցինք տերևի բջիջներ, նաև մանրադիտակով տեսանք ձկների մի փոքր տեսակի, ուսումնասիրում էինք նրա տեսքը շարժումները և այլն․․․ Մենք եղանք նաև Գալաթայի աշտարակին մոտ գտնվող մի առևտրական թաղամաս, որտեղ էլ ես իմ գնումները արեցի։ Ընտանիքիս և ինձ համար գնեցի նվերներ, իսկ հետո արդեն երեկոյան գնացինք կենտրոնական վարժարան, որտեղ էլի երեկույթ էր կազմակերպված։ Էլի երգեցինք, պարեցինք ու ուրախացանք, վերջում էլ ինչպես հինգշաբթի, Ձմեռ պապը եկավ, նվերներ տվեց ու մենք վերադարձանք ընտանիքներ։
Շաբաթ
Շաբաթ օրը մենք շատ ուրախ էինք, որ ևս մեկ օր մնալու ենք Ստամբուլում։ Ես ընտանիքում Այքի հետ մի քիչ խաղացի, որից հետո մենք գնացինք բոուլինգի, իմ ընկերների հետ միասին։ Բոուլինգից հետո գնացինք ռեստորան, և ես փորձեցի թուրքական շաուրման, որը շատ համեղ էր։ Հետո վերադարձանք տուն, խաղացինք տարբեր խաղեր և գիշերը բոլորով դիտեցինք ՙՙՄաուգլիի՚՚ ֆիլմը։ Իսկ կիրակի օրն էլ արդեն վերադարձանք Հայաստան։
Ինձ այս ճամփարդությունը շատ դուր եկավ, սովորեցի և տեսա շատ բաներ և եթե ևս մեկ անգամ այսպիսի բան պլանավորվի, ես անպայման կմասնակցեմ՝ իմանալով, որ Ստամբուլում ունեմ ընտանիք։
Հայկ Ղազարյանի բլոգ 
Թողնել մեկնաբանություն