Կարդում ենք Համո Սահյան

1. Կարդա Համո Սահյանի բանաստեղծությունները: 2. Քո ընտրությամբ վերլուծիր Համո Սահյանի բանաստեղծություններից մեկն ու մեկը: Ես կուզեի Ես կուզեի քեզ հետ կիսելՎերջին պատառն իմ հացի,Ես կուզեի քեզ հետ կիսելՎերջին արցունքն իմ լացի:Ես կուզեի քեզ հետ կիսելՍրտիս բեկորը վերջին,Ես կուզեի՝ քո գրկի մեջՄթներ իմ օրը վերջին…Ես կուզեի՝ ինչ որ ունեմԻբրև նվեր տայի քեզ,Ես կուզեի…Բայց ի՞նչ անեմ,Եթե... Continue Reading →

Մոգերի ընծաները

Օ. Հենրիի այս պատմվածքը պատմում է սիրո և անձնազոհության մասին, որը տեղի է ունենում ֆինանսական դժվարությունների ֆոնին: Լինում է մի զույգ՝ Ջիմը և Դելլան, որոնք աղքատ են լինում, իսկ ուր որ է արդեն Սուրբ Ծնունդ է: Դելլան իր մազերը վաճառում է ու գնում ժամացույցի շղթա իր սիրելիի համար, մինչդեռ Ջիմը իր ժամացույցը վաճառում է Դելլայի... Continue Reading →

Լուցկիներով աղջիկը

Պատմությունը պտտվում է մի աղքատ փոքրիկ աղջկա շուրջ, որը ստիպված է լինում Ամանորի նախաշեմին լուցկի վաճառել սաստիկ ցրտին։ Անտեսված և մերժված աղմկոտ ամբոխի կողմից ՝ նա մխիթարություն է գտնում իր լուցկու ջերմության մեջ: Երբ գիշերը գալիս է, և ցուրտը մեծանում է, փոքրիկ աղջիկը վախենում է տուն վերադառնալ՝ սպասելով հոր զայրույթին՝ ոչ մի լուցկի չվաճառելու համար:... Continue Reading →

Մխիթար Սեբաստացի․ հայ դասական գրականության տպագրումը

Մխիթարյան միաբանություններն իրենց գոյության առաջին տարիներից զգալի ջանքեր են գործադրել՝ կենտրոնանալով հայ դասական հեղինակների մատենագիտական ժառանգության ուսումնասիրության և տարածման վրա բնակչության լայն շերտերի շրջանում: Սա ներառում էր այս ստեղծագործությունները վերցնելը վանական գրադարաններից, որտեղ շատերը գոյություն ունեին միայն ձեռագիր ձևով: Այս տարածման ազդեցությունը տարածվեց հայ լսարանի սահմաններից դուրս՝ զարմացնելով եվրոպացի գրաքննադատներին՝ նպաստելով հույն և լատին դասական... Continue Reading →

Մխիթար Սեբաստացու լեզվական բարենորոգումները

Մխիթար Սեբաստացին իր հավատը մարմնավորեց լեզվաբանական հետազոտությունների և լայն տարածման ակտիվ նախաձեռնությունների մեջ, ինչը հանգեցրեց մոնումենտալ ստեղծագործությունների ստեղծմանը, որոնք յուրահատուկ և առանցքային դեր խաղացին հայոց լեզվի հետագա զարգացման գործում հաջորդ երեք դարերի ընթացքում: Նրա առաջին աշխատանքը գրաբարի քերականության մշակումն էր, որը հայերենը հասկանալու և յուրացնելու կարևոր գործիք էր, ինչին նպաստեցին տպագիր միջոցները, որոնք թույլ տվեցին... Continue Reading →

Թեսևսի արկածները․ Մաս 5

Այժմ քսան մղոնից էլ քիչ ճանապարհ էր մնացել մինչև Աթենք, բայց ճանապարհը Պառնեսյան լեռների միջով էր անցնում, և այնտեղ միայն մեկ արահետ կար, որն անցնում էր ժայռերի միջով, անցնում ու իջնում բազմաթիվ անտառապատ տարածքներով։ Թեսևսն ավելի վատ ու սարսափելի ճանապարհներով էր անցել, ու համարձակորեն առաջ շարժվեց՝ ուրախ այն մտքից, որ իր երկար ճանապարհորդությունը մոտ է... Continue Reading →

Դարբինն ու իր շունը

Մի դարբին է լինում իր շան հետ, որը սովորաբար քնում էր, երբ իր տերը աշխատանքի էր լինում, բայց իրականում արթուն էր, երբ ուտելու ժամանակն էր։ Մի օր տերը ձևացրեց, թե զզվում է նրանից, և երբ սովորականի պես ոսկոր նետեց նրան, ասաց․ — Ի՞նչու է դեմքդ միշտ այդպես մռայլ և ծույլ։ Երբ իմ գործով եմ զբաղված,... Continue Reading →

Կարդում ենք Վանո Սիրադեղյան

Համացանցի օգնությամբ ծանոթացիր Վանո Սիրադեղյան գրողին։ Կարդա նաև՝  Հրանտ Մաթևոսյան «Ճշգրիտ բառերով ճշմարիտ պատմություններ»։Վանո Սիրադեղյանն այն գրողներից չէ, ում աշխատանքները հասկանալու համար բավական է մեկ անգամ այն ընթերցելը։ Հրանտ Մաթևոսյանի այս հոդվածը, որը պատմում էր Վանո Սիրադեղյանի, իր ոճի, կյանքի մասին՝ թե քաղաքական, և թե գրական, ավելի քան լավ ներկայացնում է մեզ իր յուրահատուկ լինելու մասին,... Continue Reading →

Թեսևսի արկածները․ Մաս 4

Ծովն անընդհատ իր տեսադաշտում պահելով՝ Թեսևսը սկսեց երկար ճանապարհը դեպի հյուսիսարևելք։ Թա լքեց լեռներն ու հովիտներ իջավ՝ հաճելի հարթավայր, որտեղ արածում էին կենդանիները, և որտեղ հացահատիկով հարուստ դաշտեր կային։ Նրա արարքների փառքն ու համբավն իրենից առաջ էին ընկել, և բոլորը հավաքվում էին ճանապարհի եզրին՝ նայելու հերոսին, ով արդեն երեք հրեշի էր սպանել։ — Վերջապես կարող... Continue Reading →

Թեսևսի արկածները․ Մաս 3

Քաջասիրտ Թեսևսը շարունակում էր ճանապարհը, ծովը միշտ իր աջ կողմում պահելով։ Շուտով Տրեզեն քաղաքը մնաց հետևում, և նա մեծ ճահիճների հասավ, որտեղ հողը ամեն քայլին ընկնում էր ներքև, իսկ ճահճի կանաչ ջրափոսերն ընկած էին այդ նեղ արահետի երկու կողմերում։ Բայց ոչ մի հրեղեն վիշապի էլ այդպես էլ չհանդիպեց։ Այսպես, նա շարունակում էր քայլել, մինչև հասավ... Continue Reading →

Blog at WordPress.com.

Up ↑